Sint Bernardus Tripel op de proeftafel

Als we het hebben over Tripels, dan denk je waarschijnlijk gelijk aan de stijlicoon Westmalle Tripel, of aan de bekende Tripel Karmeliet. Maar weinigen zullen direct de Sint Bernardus Tripel in de mond nemen. Best jammer, want net als de Westmalle Tripel en Tripel Karmeliet is dit bier uit Watou er eentje om in huis te hebben. Daarmee verraden we eigenlijk al wat we van deze Tripel vinden. Dit bier kan zich meten met de beste Tripels ter wereld. Niet verbazingwekkend dat dit bier al zo lang een vaste plek heeft in de Bierista Beste Tripel Top 10.

Westvleteren

We hadden het al even over de Sint Bernardus Abt 12 Quadrupel. Wist je dat dit bier waanzinnig dicht in de buurt komt van het veelgeprezen bier Westvleteren 12? Letterlijk, want de brouwerijen liggen niet ver van elkaar. Maar ook qua smaak liggen beide donkere bieren dicht bij elkaar. Dat is te verklaren, want in een ver verleden werden de trappistenbieren van Westvleteren gebrouwen in bij Sint Bernardus in Watou. Tot de monniken van de Sint Sixtusabij besloten zelf een brouwerij te bouwen en hun eigen Westvleteren-bieren te brouwen. Dat was aan de ene kant een klap voor de Sint Bernardus. Ze raakten immers een goede, betrouwbare opdrachtgever kwijt. Anderzijds kregen ze er een stukje vrijheid voor terug. Ze konden brouwen wat ze wilden. Zo kwam het besloten werd het toentertijd hippe tripelbier te gaan brouwen in de ketels van Sint Bernardus. 

Sint Bernardus Tripel

We schenken de Sint Bernardus Tripel in het proefglas van Bierista. Direct toont zich de prachtige donkergouden kleur met een ietwat oranje gloed. De schuimkraag is fors, blijft lang overeind en is wit van kleur. Het bier is redelijk helder. Als je ervoor kiest kun je het gistdepot onderin de fles meeschenken. Het bier wordt dan een stukje troebeler. Of je dat wilt is een kwestie van smaak. De gist zorgt voor een net even iets andere smaak. Er is geen sprake van goed of fout; je drinkt je bier zoals jij het lekker vindt.

Koolzuur

De aroma's die uit het glas opstijgen zijn zoet. Rijp citrusfruit is de eerste associatie. Verder ook wat lichte moutgeuren en zelfs een lichte kruidigheid. De geur heeft echt veel te bieden. Dat geldt zeker ook voor de smaak, die echt rijk en vol is. Met 8% alcohol is dit een bescheiden Tripel. Toch proef je dat dit een zwaar bier is. Het koolzuur zorgt ervoor dat het geen zwaar lobbig bier is. Dit bier leeft en heeft veel fruit dat goed naar voren treedt op de stevige moutige basis. Zoals je verwacht van een goede Tripel heeft deze Sint Bernardus Tripel precies de bitterheid de mij past. Het geeft een pittige ontknoping aan een zoete, fruitige reis.

Kippenvel

Dit bier is een waar genot voor alle zintuigen. De eerste slok bezorgde me letterlijk kippenvel. Dit is rijk, smaakvol en volledig in balans. Geen gekkigheid, geen roestigheid en rafelrandjes. Een Tripel, zoals je 'm vast wel eens - net als ik - in je dromen hebt gedronken. Dit is bovendien een bier, waar je van alles bij kunt eten. Belegen kaas is een aanrader, een pittiger stukje kaas kan deze Tripel ook zeker hebben. Veel soorten varkensvlees doen het prima met dit bier. Je zou zelfs een dikke steak van de barbecue kunnen proberen. Pas wel een beetje op. De Sint Bernardus Tripel is geen dorstlessend pilsje. Drink dus niet te snel anders eindigt je vrije avond misschien eerder dan je denkt.

Aanbevolen artikel over Sint Bernardus: Kwaliteit voor weinig

Ken je deze al? Cenosillicafobie, je zult het maar hebben